De nachttrein
25 september 2016 - Hue, Vietnam
Gisteravond om 21.00 uur stonden de busjes voor de deur en klaar om ons met de groep naar het station van Ninh Binh te brengen. Dat was een kort ritje en om iets voor half 10 waren we er al terwijl de trein pas om half 11 ging. Ruim op tijd dus. Dat hadden we ook nodig volgens Harry, want de nachttrein wacht maar drie minuten op het station en we moesten al voortijdig op de juiste plek gaan staan. Dit leverde voor sommige groepsgenoten al veel stress op.
Wij hadden geen privé coupé geboekt en werden met het andere jonge stel ingedeeld in een coupé. We zaten in wagon 7 en hadden bedden 25 t/m 28. Ruim op tijd kwam de trein binnengereden en we konden de trein in. De coupes waren ontzettend klein en we konden er eigenlijk niet met vier personen en vier koffers in. Na de slappe lach, wat geprop en geduw lagen drie koffers op hun plek en kon één koffer bij een stel dat een coupé alleen had geboekt.
Al vrij snel kwamen we erachter dat het geen rustige nacht zal worden. De NS is dan wel vaak te laat, maar het spoor loopt in ieder geval recht. In Vietnam is dat niet het geval en stil liggen in de trein zat er niet in. Volgens Juul was het te vergelijken met een boze ouder die zijn kind op een harde manier door elkaar aan het schudden is in een wiegje..... Na een paar potjes kaarten zijn we toch maar gaan liggen, maar het duurde erg lang voordat we in slaap vielen. Het gebonk, heen en weer wiegen van de trein en het gevoel dat je scheef lag werkte niet bevorderlijk. Tevens paste Juul niet in het bed. Wel lagen we in de beste klasse. Er zijn namelijk vijf verschillende gradaties. Je had ook een coupé met 6 bedden in dezelfde ruimte bijvoorbeeld. Voordat we in Hué aankwamen moest de trein 5 stops maken. Bij elke stop werd je weer wakker door een Vietnamees die het station om riep. Het werd uiteindelijk na een paar uurtjes slapen half 9 en toen werden we gewekt door keiharde Vietnamese muziek. Om half 10 reden we uiteindelijk Hué binnen en kon de dag beginnen.
De dag begon met een uitgebreid ontbijt in ons hotel voor de komende nacht. Na een lekkere douche konden we allemaal fris en fruitig de bus instappen op weg naar de Parfum rivier in Hué. De naam is afkomstig van citroengras wat ze in het noorden van de rivier planten waardoor de gehele rivier ernaar ruikt. We maakte een boottocht van een half uur en dat was lekker verkoelend. Normaal valt er veel regen in Hué, omdat het op het laagste punt van Vietnam ligt en de bergen erom heen veel water naar Hué afvoeren. Maar vandaag was het ontzettend warm in de zon was het zo'n 35 graden en de vermoeidheid sloeg wat toe na een slechte nacht.
Maar dit mag de pret niet drukken en nadat we van de boot afkwamen gingen we naar de Thien Mu pagode. Dit is één van de oudste tempels in Vietnam en staat beroemd om de monnik die zich levend liet verbranden om in opstand te treden tegen de Franse onderdrukking. Hierna gingen we door naar het oude keizerlijk paleis. Alle 16 keizers die Vietnam tot nu toe heeft gehad hebben daar gewoond. Sinds 30 augustus 1945 is er geen keizer meer geweest. De laatste keizer moest aftreden toen Ho Chi Minh aan de macht kwam en het communisme werd doorgevoerd.
Het keizerlijk paleis is voor een groot gedeelte verwoest door de Amerikanen tijdens de oorlog, maar het is nog steeds inmens groot. Voor het keizerlijk paleis waait de Vietnames vlag op 47 meter hoogte. De afspraak is tot de dag van vandaag dat geen enkel gebouw in Hué hoger mag zijn. De paleizen van de keizer worden gekenmerkt door draken, want die staan symbool voor het beschermen van de keizer.
Andere belangrijke dieren in Vietnam zijn de schildpad (staat voor eeuwig leven), eenhoorn (staat voor de ingang van elke tempel en moet de tempel beschermen) en de phoenix (die beschermen de keizerin).
Als een keizer overlijdt is zijn rustplaats geheim. Zo gingen we naar het complex van keizer Tu Doc. Dit grote complex had hij laten bouwen voor vakanties, zijn 1000! vrouwen en om er een tombe neer te zetten. Maar waar zijn lichaam daadwerkelijk begraven is, blijft onduidelijk. De dieners die hem namelijk begraven moeten daarna zelfmoord plegen.... blijft nogal een vreemde constructie.
De dag werd afgesloten bij een Vietnamese familie waar we wierook leerde maken. Dat is eigenlijk nog heel eenvoudig zolang je het juiste materiaal maar hebt. Maar of het ook lekker ruikt.... smaken verschillen.
Wij hadden geen privé coupé geboekt en werden met het andere jonge stel ingedeeld in een coupé. We zaten in wagon 7 en hadden bedden 25 t/m 28. Ruim op tijd kwam de trein binnengereden en we konden de trein in. De coupes waren ontzettend klein en we konden er eigenlijk niet met vier personen en vier koffers in. Na de slappe lach, wat geprop en geduw lagen drie koffers op hun plek en kon één koffer bij een stel dat een coupé alleen had geboekt.
Al vrij snel kwamen we erachter dat het geen rustige nacht zal worden. De NS is dan wel vaak te laat, maar het spoor loopt in ieder geval recht. In Vietnam is dat niet het geval en stil liggen in de trein zat er niet in. Volgens Juul was het te vergelijken met een boze ouder die zijn kind op een harde manier door elkaar aan het schudden is in een wiegje..... Na een paar potjes kaarten zijn we toch maar gaan liggen, maar het duurde erg lang voordat we in slaap vielen. Het gebonk, heen en weer wiegen van de trein en het gevoel dat je scheef lag werkte niet bevorderlijk. Tevens paste Juul niet in het bed. Wel lagen we in de beste klasse. Er zijn namelijk vijf verschillende gradaties. Je had ook een coupé met 6 bedden in dezelfde ruimte bijvoorbeeld. Voordat we in Hué aankwamen moest de trein 5 stops maken. Bij elke stop werd je weer wakker door een Vietnamees die het station om riep. Het werd uiteindelijk na een paar uurtjes slapen half 9 en toen werden we gewekt door keiharde Vietnamese muziek. Om half 10 reden we uiteindelijk Hué binnen en kon de dag beginnen.
De dag begon met een uitgebreid ontbijt in ons hotel voor de komende nacht. Na een lekkere douche konden we allemaal fris en fruitig de bus instappen op weg naar de Parfum rivier in Hué. De naam is afkomstig van citroengras wat ze in het noorden van de rivier planten waardoor de gehele rivier ernaar ruikt. We maakte een boottocht van een half uur en dat was lekker verkoelend. Normaal valt er veel regen in Hué, omdat het op het laagste punt van Vietnam ligt en de bergen erom heen veel water naar Hué afvoeren. Maar vandaag was het ontzettend warm in de zon was het zo'n 35 graden en de vermoeidheid sloeg wat toe na een slechte nacht.
Maar dit mag de pret niet drukken en nadat we van de boot afkwamen gingen we naar de Thien Mu pagode. Dit is één van de oudste tempels in Vietnam en staat beroemd om de monnik die zich levend liet verbranden om in opstand te treden tegen de Franse onderdrukking. Hierna gingen we door naar het oude keizerlijk paleis. Alle 16 keizers die Vietnam tot nu toe heeft gehad hebben daar gewoond. Sinds 30 augustus 1945 is er geen keizer meer geweest. De laatste keizer moest aftreden toen Ho Chi Minh aan de macht kwam en het communisme werd doorgevoerd.
Het keizerlijk paleis is voor een groot gedeelte verwoest door de Amerikanen tijdens de oorlog, maar het is nog steeds inmens groot. Voor het keizerlijk paleis waait de Vietnames vlag op 47 meter hoogte. De afspraak is tot de dag van vandaag dat geen enkel gebouw in Hué hoger mag zijn. De paleizen van de keizer worden gekenmerkt door draken, want die staan symbool voor het beschermen van de keizer.
Andere belangrijke dieren in Vietnam zijn de schildpad (staat voor eeuwig leven), eenhoorn (staat voor de ingang van elke tempel en moet de tempel beschermen) en de phoenix (die beschermen de keizerin).
Als een keizer overlijdt is zijn rustplaats geheim. Zo gingen we naar het complex van keizer Tu Doc. Dit grote complex had hij laten bouwen voor vakanties, zijn 1000! vrouwen en om er een tombe neer te zetten. Maar waar zijn lichaam daadwerkelijk begraven is, blijft onduidelijk. De dieners die hem namelijk begraven moeten daarna zelfmoord plegen.... blijft nogal een vreemde constructie.
De dag werd afgesloten bij een Vietnamese familie waar we wierook leerde maken. Dat is eigenlijk nog heel eenvoudig zolang je het juiste materiaal maar hebt. Maar of het ook lekker ruikt.... smaken verschillen.
Het beste met jullie voorhebbende,
Henny en Meindert