Killing fields en S-21
6 oktober 2016 - Phnom Penh, Cambodja
Gisteren stond er een zware dag op het programma. Zowel lichamelijk als geestelijk aangezien de wekker om 6 uur ging. Rond 7 uur stapte we in een tuktuk dat ons heel de ochtend zou vervoeren. De tuktuk is eigenlijk gewoon een brommer met een aanzet stukje waarin we konden zitten. Klinkt wat neerbuigend misschien, maar het zat prima en voor bepaalde mensen (vooral Juul) moesten moeite doen om wakker te blijven.
De tocht met de tuktuk bracht ons eerst naar het koninklijk paleis. De koning (een 64 jaar oude man) woont daar nog steeds in een reusachtig paleis. Hij woont samen met zijn moeder dus er is enige discussie in het land wie de troonopvolger moet worden. Waarschijnlijk één van zijn 60 neefjes en nichtjes. Behalve een inmens groot en afgeschermd paleis beschikt de koning ook over een heel dorp aan beveiliging. Alleen de eerste minister heeft namelijk al 6000 beveiligers rond lopen..... Wij noemen dat een tikkie overdreven.
Afijn het koninklijk paleis (gebouwd in de 19de eeuw) is verder schitterend om te zien. Het heeft wat weg van het koninklijk paleis in Bangkok. Bij het paleis in Phnom Penh zijn veel boeddhistische, maar ook hindoeïstische invloeden te zien. Deze twee godsdiensten gaan goed samen in Cambodja. Waaronder de olifant met de vier hoofden en de drakenvrouw.
Na het bezoek bracht de tuktuk ons bij het Tuol Sleng Genocide Museum. Ook wel beter bekend als de S-21 gevangenis. Deze gevangenis was oorspronkelijk een vrouwenschool, maar daar bracht de Rode Khmer verandering in en het werd een martelcentrum. In totaal werden er 17.000 mannen, vrouwen en kinderen omgebracht via marteling.
In een groot gedeelte van de gevangenis zijn de cellen en de martelwerktuigen nog intact. Tevens documenteerde de Rode Khmer alles. Dus er hangen overal foto's van de gevangenen voor en na de marteling. Zowel van mannen, vrouwen als kinderen. Alleen schilders of fotograven bleven onder slechte omstandigheden in leven, omdat ze alles moesten vastleggen. De gevangenis werd in 1975 bevrijd door het leger en toen waren er nog maar 7 mensen in leven....
Na deze indrukwekkende gevangenis vervolgde we onze weg met de tuktuk naar de killing fields. Dit lag zo'n 15 km verderop en onderweg zag je bijzondere taferelen op straat. Het leven in Cambodja is nog niet echt een pretje.
De killing fields van Choeung Ek werden gebruikt om de 17.000 mensen van de S-21 te vermoorden nadat ze al gemarteld waren. Je kan het bijna niet geloven, maar deze mensen zijn niet omgekomen door kogels (kogels waren namelijk te duur). Ze zijn omgebracht middels een schoffel, hamer of ander grof gereedschap. Er was daadwerkelijk een boom waar baby's en kleine kinderen tegen aan geslagen werden totdat ze dood waren. Het massagraf lag ernaast..... echt misselijkmakend! In totaal lagen er 129 massagraven. Daarvan zijn er nu 49 opgegraven en je zag af en toe nog wat botten of kledingstukken liggen. Ook liggen er duizenden schedels ingedeeld op leeftijd en aangeduid hoe ze zijn overleden.
De hersenloze boosdoener meneer Duck had in eerste instantie gezegd dat hij niks kwaads had gedaan, maar bij nader inzien van foto's vond hij het het toch wel sneu voor de kinderen. Slechte zelfreflectie dus. Hij had maar 35 jaar gevangenisstraf gekregen nadat hij nog vele jaren ongestoord had kunnen leven. Na een paar jaar in de gevangenis overleed hij.
Na deze bizarre ochtend hadden we even tijd nodig om bij te komen. De bedoeling was in het zwembad, maar een tropische bui van 3 uur lang goeide roet in het eten.
De tocht met de tuktuk bracht ons eerst naar het koninklijk paleis. De koning (een 64 jaar oude man) woont daar nog steeds in een reusachtig paleis. Hij woont samen met zijn moeder dus er is enige discussie in het land wie de troonopvolger moet worden. Waarschijnlijk één van zijn 60 neefjes en nichtjes. Behalve een inmens groot en afgeschermd paleis beschikt de koning ook over een heel dorp aan beveiliging. Alleen de eerste minister heeft namelijk al 6000 beveiligers rond lopen..... Wij noemen dat een tikkie overdreven.
Afijn het koninklijk paleis (gebouwd in de 19de eeuw) is verder schitterend om te zien. Het heeft wat weg van het koninklijk paleis in Bangkok. Bij het paleis in Phnom Penh zijn veel boeddhistische, maar ook hindoeïstische invloeden te zien. Deze twee godsdiensten gaan goed samen in Cambodja. Waaronder de olifant met de vier hoofden en de drakenvrouw.
Na het bezoek bracht de tuktuk ons bij het Tuol Sleng Genocide Museum. Ook wel beter bekend als de S-21 gevangenis. Deze gevangenis was oorspronkelijk een vrouwenschool, maar daar bracht de Rode Khmer verandering in en het werd een martelcentrum. In totaal werden er 17.000 mannen, vrouwen en kinderen omgebracht via marteling.
In een groot gedeelte van de gevangenis zijn de cellen en de martelwerktuigen nog intact. Tevens documenteerde de Rode Khmer alles. Dus er hangen overal foto's van de gevangenen voor en na de marteling. Zowel van mannen, vrouwen als kinderen. Alleen schilders of fotograven bleven onder slechte omstandigheden in leven, omdat ze alles moesten vastleggen. De gevangenis werd in 1975 bevrijd door het leger en toen waren er nog maar 7 mensen in leven....
Na deze indrukwekkende gevangenis vervolgde we onze weg met de tuktuk naar de killing fields. Dit lag zo'n 15 km verderop en onderweg zag je bijzondere taferelen op straat. Het leven in Cambodja is nog niet echt een pretje.
De killing fields van Choeung Ek werden gebruikt om de 17.000 mensen van de S-21 te vermoorden nadat ze al gemarteld waren. Je kan het bijna niet geloven, maar deze mensen zijn niet omgekomen door kogels (kogels waren namelijk te duur). Ze zijn omgebracht middels een schoffel, hamer of ander grof gereedschap. Er was daadwerkelijk een boom waar baby's en kleine kinderen tegen aan geslagen werden totdat ze dood waren. Het massagraf lag ernaast..... echt misselijkmakend! In totaal lagen er 129 massagraven. Daarvan zijn er nu 49 opgegraven en je zag af en toe nog wat botten of kledingstukken liggen. Ook liggen er duizenden schedels ingedeeld op leeftijd en aangeduid hoe ze zijn overleden.
De hersenloze boosdoener meneer Duck had in eerste instantie gezegd dat hij niks kwaads had gedaan, maar bij nader inzien van foto's vond hij het het toch wel sneu voor de kinderen. Slechte zelfreflectie dus. Hij had maar 35 jaar gevangenisstraf gekregen nadat hij nog vele jaren ongestoord had kunnen leven. Na een paar jaar in de gevangenis overleed hij.
Na deze bizarre ochtend hadden we even tijd nodig om bij te komen. De bedoeling was in het zwembad, maar een tropische bui van 3 uur lang goeide roet in het eten.
Liefs van Henny en Meindert