Scooteren door Penang
29 oktober 2016 - George Town, Maleisië
Om 10 am gisterochtend zou de huurauto worden opgehaald. Als echte Hollanders zaten wij om 5 voor 10 te wachten in de lobby. We hadden ondertussen na meerdere ervaringen wel verwacht dat het 10.15 uur zou worden, maar om 10.35 was er nog niemand. Irritant Maleisisch klok kijken. Toch maar weer gebeld, want we wilde ook op pad gaan. Altijd hetzelfde antwoord ik ben er over 5 tot 10 minuten. Om kwart voor 11 was er eindelijk iemand. Die wist 'natuurlijk' niks af van de lekke band. Het vragenuurtje begon met hoe is de band lek gegaan, waarom een nieuwe band ipv van een gerepareerde enz. Daarna werden er meerdere belletjes gepleegd. Na 20 minuten waren we daar wel klaar mee dus gezegd dat we zo weg moeten vanwege een afspraak (wij zijn heel druk hier in Maleisië hoor). Toen schoot hij wel op en zou hij het geld gaan pinnen en moesten we contact houden. Vooruit weer een probleem minder. Toen snel een zak met vuile was weg gebracht (moeten toch nog een paar dagen door komen) en toen liepen we door naar La Belle Vespa. Onderweg kwamen de verhuurder tegen met het gepinde geld. Probleem ook weer opgelost.
We gingen inderdaad naar Bella Vespa voor het huren van een Vespa. Dat leek ons een fantastisch plan en er stond zelfs een oranje Vespa klaar, dat moest hem worden. Daar dacht de verkoper anders over. In eerste instantie waren alle Vespa's die er stonden, vier stuks, kapot daarna gebruikte hij de smoes dat Juul te lang was om er op te rijden en puntje bij paaltje bleek ons rijbewijs niet geschikt te zijn voor 110cc. Duidelijk verhaal die zag het gewoon niet zitten met ons en wij ook niet meer met hem.
Dan gaan we naar de overkant van de straat. Deze man had helaas geen Vespa's staan, maar wel een Honda en daar mochten we ondanks de 110cc wel op rijden met ons rijbewijs. Je huurt hier een scooter voor 24 uur dus we hadden tijd zat. Het was gisteren behoorlijk warm, zo'n 33 graden dus de wind op de scooter was welkom. We reden als eerst naar de drijvende moskee, genaamd Masjid (moskee) Terapung. Nou ja drijvend, het was gebouwd op palen in het water, maar wel met een mooi uitzicht over het blauwe water.
Hierna reden we terug naar Georgetown. Georgetown staat sinds 2012 ook bekend om de street art wat gemaakt is door Ernest Zacharevic tijdens het Georgetown Festical. De muurschilderingen worden Mirrors Georgetown genoemd en zitten verspreid over het centrum van Georgetown. Hoe krijg je twee kunst 'kenners' geïnteresseerd in kunst? Door middel van een speurtocht natuurlijk! Gewapend met scooter, kaart en fototoestel gingen we op pad om 20 muurschilderingen te vinden. De één was nog mooier dan de ander en soms moest er echt goed voor gezocht worden. Een leuke middag, want je komt ook direct op plekken waar je anders niet was geweest en op twee (voor ons onvindbare schilderingen) hebben we ze allemaal vastgelegd.
Een enerverende middag dus waardoor we rond half 5 wat afgedraaid waren en na het ophalen van de was zakken even een moesten/wilde uitrusten. We hadden ons op de scooter helemaal aangepast aan de rijstijl van de Aziaten scheurend tussen alle auto's langs en bepakt met twee was zakken.
Juul had op TripAdvisor een schijnbaar lekker en populair restaurant uit gekozen waar we nog mooi met de scooter heen konden gaan. Populair was het zeker, want de wachtrij stond al buiten. De menukaart kregen we in onze handen gedrukt en het zou 15 minuten duren. Na nog geen vijf minuten was er al een tafel vrij als we met twee Aziaten aan een tafel wilde zitten. Prima idee dachten we. Ze spraken geen Engels of Nederlands dus we zaten als nog samen. Gelukkig aten deze Aziaten wel met bestek en met hun mond dicht. Nep Aziaten eigenlijk, ze aten daarentegen wel een bord groene pepers.
Het eten in Maleisië blijft een hele belevenis. De meeste Maleisiërs eten zeer onsmakelijk met hun handen, smekkend en boerend. Dan heb je wel servetten nodig zou je denken. Niet dus deze kan je bij het afrekenen aan de bar pakken of je kan bij de wc je handen wassen, welke je weer niet kan drogen. Ook wordt het eten en drinken in plastic geserveerd en eet iedereen super snel. Wij staan meestal binnen een uur weer buiten. Zo heb je wel altijd wat aan je avond.
We gingen inderdaad naar Bella Vespa voor het huren van een Vespa. Dat leek ons een fantastisch plan en er stond zelfs een oranje Vespa klaar, dat moest hem worden. Daar dacht de verkoper anders over. In eerste instantie waren alle Vespa's die er stonden, vier stuks, kapot daarna gebruikte hij de smoes dat Juul te lang was om er op te rijden en puntje bij paaltje bleek ons rijbewijs niet geschikt te zijn voor 110cc. Duidelijk verhaal die zag het gewoon niet zitten met ons en wij ook niet meer met hem.
Dan gaan we naar de overkant van de straat. Deze man had helaas geen Vespa's staan, maar wel een Honda en daar mochten we ondanks de 110cc wel op rijden met ons rijbewijs. Je huurt hier een scooter voor 24 uur dus we hadden tijd zat. Het was gisteren behoorlijk warm, zo'n 33 graden dus de wind op de scooter was welkom. We reden als eerst naar de drijvende moskee, genaamd Masjid (moskee) Terapung. Nou ja drijvend, het was gebouwd op palen in het water, maar wel met een mooi uitzicht over het blauwe water.
Hierna reden we terug naar Georgetown. Georgetown staat sinds 2012 ook bekend om de street art wat gemaakt is door Ernest Zacharevic tijdens het Georgetown Festical. De muurschilderingen worden Mirrors Georgetown genoemd en zitten verspreid over het centrum van Georgetown. Hoe krijg je twee kunst 'kenners' geïnteresseerd in kunst? Door middel van een speurtocht natuurlijk! Gewapend met scooter, kaart en fototoestel gingen we op pad om 20 muurschilderingen te vinden. De één was nog mooier dan de ander en soms moest er echt goed voor gezocht worden. Een leuke middag, want je komt ook direct op plekken waar je anders niet was geweest en op twee (voor ons onvindbare schilderingen) hebben we ze allemaal vastgelegd.
Een enerverende middag dus waardoor we rond half 5 wat afgedraaid waren en na het ophalen van de was zakken even een moesten/wilde uitrusten. We hadden ons op de scooter helemaal aangepast aan de rijstijl van de Aziaten scheurend tussen alle auto's langs en bepakt met twee was zakken.
Juul had op TripAdvisor een schijnbaar lekker en populair restaurant uit gekozen waar we nog mooi met de scooter heen konden gaan. Populair was het zeker, want de wachtrij stond al buiten. De menukaart kregen we in onze handen gedrukt en het zou 15 minuten duren. Na nog geen vijf minuten was er al een tafel vrij als we met twee Aziaten aan een tafel wilde zitten. Prima idee dachten we. Ze spraken geen Engels of Nederlands dus we zaten als nog samen. Gelukkig aten deze Aziaten wel met bestek en met hun mond dicht. Nep Aziaten eigenlijk, ze aten daarentegen wel een bord groene pepers.
Het eten in Maleisië blijft een hele belevenis. De meeste Maleisiërs eten zeer onsmakelijk met hun handen, smekkend en boerend. Dan heb je wel servetten nodig zou je denken. Niet dus deze kan je bij het afrekenen aan de bar pakken of je kan bij de wc je handen wassen, welke je weer niet kan drogen. Ook wordt het eten en drinken in plastic geserveerd en eet iedereen super snel. Wij staan meestal binnen een uur weer buiten. Zo heb je wel altijd wat aan je avond.
Ook in Indonesie eten ze met de handen zij zeggen dat het de smaak ten goede komt.
Groeten Alie en Sjang
Leuk verhaal weer vandaag!!