Het wereldwonder van Chichén Itzá

Vandaag vroeg uit de veren voor een bezoek aan de Maya stad Chichén Itzá. We hadden een gids ingeschakeld om ons wat meer te vertellen. Door vroeg te gaan was het gelukkig nog niet zo warm (het werd vandaag 37 graden) en nog niet druk. Zelfs alle straatverkopers moesten nog opbouwen. 

We begonnen de route bij de cenote Sagrado waarin mensen werden geofferd aan de Maya regengod Chac. De schedels van de mensen die werden geofferd werden weer getoond op een laag platform. Daarna liepen we door naar het bekendste Maya gebouw 'El Castillo'. Oftewel een trappenpiramide. De piramide is gebouwd in de 9de eeuw door de Maya's, die diende als tempel voor de god Kukulcan. Aan elke kant is er in het midden een trap en er is een plateau met een tempel op de top. De piramide is 30 meter hoog.
De vier trappen bestaan uit 91 treden per stuk, plus het platform als laatste trede. In totaal zijn dat dus 365 treden, evenveel als de dagen in het jaar. De 52 panelen aan de zijkant van de piramide staan voor het aantal jaren van de heilige Maya cyclus. De piramide werd door de Maya's gebruikt als klok en kalender. 
Twee dagen in het jaar (tijdens het lente- en het herfstpunt) vallen de schaduwen zo langs de trappen, dat de verplaatsende schaduwen op kruipende slangen lijken, die een geheel vormen met de slangenkoppen van steen die zich onderaan de trap bevinden. Dit is een verwijzing naar Kukulcan. 

Pas in 2015 werd ontdekt dat de piramide was gebouwd op een ondergronds meer ter versteviging van de piramide. 
Als je in je handen klapt voor de piramide, hoor je een vreemde echo tot boven in de tempel aan de top. Een bijzonder geluid als je er meerdere mensen klappen.

Hierna lopen we naar Juego de Pelota, het grote balhof waar vroeger het ballenspel werd gespeeld. De bedoeling van het spel was dat de twee teams probeerden om een grote rubberbal door een stenen ring die hoog aan de muur aan de zijkant van de speelplaats hangt te krijgen. Zo'n bal kan tot 5 kilo wegen en mocht niet met de handen of voeten worden bespeeld. Wel met de ellebogen, knieën, heupen en borst. De kapitein van de verliezende ploeg werd onthoofd. Die van de winnende, werd geofferd. Maar wat de exacte regels van het spel zijn, blijft onduidelijk. 

Chichén Itzá is een gigantisch complex waar nog steeds onderzoek wordt gedaan naar het leven van de Maya's. Veel blijft nog onduidelijk. Zo weten ze nog steeds niet hoeveel mensen er hebben gewoond en hoe hun leven er verder uit zag. Wat wel duidelijk is, is dat de Maya's een slimme bevolkingsgroep zijn die uiteindelijk door toedoen van de Spanjaarden uit Chichén Itzá zijn vermoord of weggejaagd. De stad Chichén Itzá is door de natuur grotendeels verwoest.

Na deze interessante en bijzondere ochtend hebben we het hotel na een korte siësta verlaten op weg naar Merida. Onderweg hebben we een lunch stop gemaakt in de plaats Izamal. Dit is een kleine koloniale stad en wordt ook wel de gele stad genoemd doordat alle gebouwen mosterdgeel zijn geverfd. Vooral het klooster Convento de San  Antonio de Padua uit 1561 was leuk om te zien. Doordat we niet een lekker lunch tentje konden vinden, hebben we in een buurtsuper broodjes en wat kaas en ham gekocht en op het plein Parque Zamna opgegeten. Nadat we geen gele gebouwen meer konden zien zijn we doorgereden naar Merida. Waar we in het hotel wel een frisse duik in het zwembad konden gebruiken.