Met de voetjes in het zand van Tulum

Na de inspannende kajak tocht gingen we na een goed ontbijt op pad naar alweer de laatste bestemming van deze reis.

Tulum is net als de start van de vakantie in Playa del Carmen een grote kustplaats voornamelijk gericht op toeristen. Al vinden wij de sfeer in Tulum veel relaxter en hangt er ook meer een soort hippie sfeer. In Tulum wordt de stad en het strand gescheiden door een vijf kilometer lange weg. Wij hadden er voor gekozen om te overnachten aan het strand en hadden een klein maar leuk huisje direct op het strand. 

Na aankomst begin van de middag werden de spullen naar de kamer gebracht en sprongen wij direct op de hangmat. Het enige nadeel van Tulum is dat ze hier het zeewier probleem van Mexico niet onder controle hebben. Elke ochtend maken drie mannen de zee zo goed als het kan zeewier vrij, maar dat is als nog niet voldoende. En dat is toch zonde voor het plaatje: witte stranden en helder blauw water.

Na een relaxte middag hadden we een leuk taco restaurant aan het strand gevonden. Nadeel van al die restaurantjes aan het strand is dat er geen parkeergelegenheid meer over blijft. Parkeren moet dus op het enige aangewezen parkeerterrein waar ze tien euro voor een paar uurtjes vragen. De taco's smaakten er gelukkig niet minder door.

De dag erna hebben we als echte Hollanders een fiets gehuurd. Het was flink doortrappen op de roestige fietsen en ondanks dat het fietspad af en toe overging in de snelweg kwamen we voor de eerste stop aan bij de Grand Cenote. We waren wel toe aan een verkoelende duik in een cenote. In deze cenote konden we snorkelen tussen allerlei verschillende visjes en mini schildpadden. 

Na een lunch bij de Subway hebben we door Tulum Pueblo (het stadje gefietst). Je zou denken dat dit prima moet lukken als ervaren fietsers, maar afstappen op een fiets met een heren stang was ik niet gewend. Dit zorgde voor een onaangename kennismaking met de grond..... 

Na een korte break zijn wij verder gefietst naar de archeologische zone van Tulum. Door de Maya's was slim gebruik gemaakt van de ligging van Tulum door het complex te bouwen op een klif. Dit gaf ons ook een fantastisch uitzicht over de kust van Tulum. Aangemoedigd door de vele leguanen die er rond lopen.

Avonds gingen we op de fiets naar een restaurant dat zichzelf presenteerde met de beste pizza van de hele wereld. Zoiets kan eigenlijk alleen maar tegenvallen en dat viel het ook. De gratis tequila van het huis maakte wel weer iets goed.

Na deze inspannende dag besloten we om het de volgende dag wat rustiger aan te doen. Ochtends gingen we naar het plaatsje Akumal om te snorkelen en op zoek te gaan naar zeeschildpadden. De zeeschildpadden zitten in dit gedeelte, omdat er veel voedsel zoals zeegras voor ze te vinden is. 
Het snorkelen werd helaas wel een Remy project. Juul heeft al een paar dagen last van een oorontsteking en sloeg het snorkelen over. 

In het begin zag ik alleen veel kleurige visjes in allerlei vormen en maten. Naarmate ik iets verder zwom kwam ik ook wat koraal tegen.  Erg gaaf om te zien natuurlijk maar nog geen zeeschildpad gezien. Toen ik op het punt stond om even het water uit te gaan, hoorde ik een paar Amerikanen praten over een turtle. Snel weer terug het water in en daar zag ik inderdaad een hele grote zeeschildpad. Gaaf om te zien en ze zwemmen nog behoorlijk hard. Een mooi gezicht om een schildpad door het water te zien gaan. 

Na voldoende wateractiviteiten hebben we de rest van de middag doorgebracht op het strand voor ons huisje met naast ons een Corona en een lekker broodje. En de avond in stijl afgesloten bij de Thai.